“Ik zie mijzelf niet als hoogbegaafd”
Dit hoor ik mensen heel vaak zeggen.
Vervolgens noemen ze een rijtje kenmerken en eigenschappen op die heel duidelijk bij hoogbegaafdheid horen en sluiten af met ‘maar dat zie ik niet als hoogbegaafd’ of iets in die trant.
Waar komt dit door? Waarom zien zoveel mensen zichzelf niet als hoogbegaafd of durven ze het niet te benoemen?
Klassieke vooroordelen over hoogbegaafdheid
Wanneer ik in gesprek ben met mensen die duidelijk hoogbegaafd zijn, maar zichzelf niet zo zien of durven noemen, merk ik dat de klassieke vooroordelen over hoogbegaafdheid net zo goed leven onder de hoogbegaafden zelf!
‘Ja maar ik heb maar de MAVO gedaan.’
‘Ja maar ik weet niks van politiek of dat soort zaken.’
‘Ja maar ik voel me ook best wel vaak dom.’
‘Ja ik weet dat intelligenter ben dan gemiddeld, maar zooo intelligent ben ik ook weer niet hoor.’
‘Ja maar … ‘
Voelen dat je hoogbegaafd bent
Na alle literatuur die we hebben gelezen over hoogbegaafd zijn, wéten we heel goed dat iedere hoogbegaafde anders is en dat de vooroordelen die er zijn niet kloppen. Dat veel hoogbegaafden zichzelf ook vaak dom voelen, drop-outs kunnen zijn geweest op school en een baan volhouden moeilijk vinden waardoor hun CV ellenlang is inmiddels of dat ze juist voor zichzelf zijn begonnen of thuiszitten.
Het ook vóelen is een ander verhaal!
Een nieuwe stap in je proces
Dat voelen daarin ben ik gespecialiseerd. Ik ga graag met je op pad in een mooi natuurgebied om vanuit rust & ruimte met jou te werken aan jouw proces.
Benieuwd of dit iets is voor jou? Neem gerust contact met me op; dat vind ik leuk!